مقایسه کارکرد اجرایی کودکان مبتلا به اختلال بدتنظیمی خلق اخلالگر با کودکان بهنجار
محورهای موضوعی : روانشناسی بالینی و آسیب شناسی روانی
منصور بیرامی
1
,
مینا خیری آباد
2
*
1 - گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2 - گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف مطالعه حاضر، مقایسه کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به اختلال بدتنظیمی خلق اخلالگر با تاکید بر بازداری پاسخ، سازماندهی و تصمیم گیری-برنامه ریزی با همتایان سالم بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی علی-مقایسه ای بود و جامعه آماری آن شامل کلیه کودکان مبتلا به اختلال بدتنظیمی خلق اخلالگر و کودکان بهنجار شهر تبریز در بازه سنی 12-8 سال بود. با همکاری یکی از مراکز مشاوره پس از انجام غربالگری به وسیله مصاحبه تشخیصی بالینی مبتنی بر DSM-5، 30 نفر از کودکان مبتلا به اختلال بدتنظیمی خلق اخلالگر به روش سرند کردن انتخاب شدند. 30 کودک بهنجار نیز به روش نمونه گیری تصادفی از نظر سن و جنسیت با گروه بیمار همتا شدند. داده ها با آزمون عصب روانشناختی و شخصیتی کولیج با پاسخدهی والدین کودکان بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد و نتایج نشان داد که دوگروه از نظر هر سه مولفه کارکرد اجرایی با یکدیگر تفاوت دارند و این تفاوت به نفع گروه بهنجار است. به عبارتی، کودکان بهنجار در مقایسه با کودکان دارای اختلال مذکور، از مشکلات مربوط به حوزه های بازداری پاسخ، سازماندهی و تصمیم گیری – برنامه ریزی کمتر رنج می برند. یافته های پژوهش حاضر تلویحات قابل توجهی در خصوص نقش این اختلال در تخریب کارکرد اجرایی و ضرورت تدوین روشهای درمانی متمرکز بر نقایص کارکرد اجرایی در این گروه در بر دارد.
The aim of the present study was to compare the executive functions of children with disruptive mood dysregulation disorder (DMDD) with an emphasis on response inhibition, organization, and decision-making/planning with healthy peers. The current study was a descriptive and causal-comparative study, and our statistical population included all children with DMDD and normal children in Tabriz between the ages of 8-12 years. With the cooperation of one of the psychological clinics, after screening by clinical diagnostic interview based on DSM-5, 30 children with disruptive mood dysregulation disorder were selected by available sampling. A number of 30 normal children were matched with the patient group by random sampling in terms of age and gender. The data was obtained with the Coolidge neuropsychological and personality scale, a parent-as-respondent assessment tool. Multivariate analysis of variance test was used to analyze the data and the results showed that the two groups differ significantly from each other in terms of all three components of executive function. In other words, compared to children with DMDD, normal children suffer less from problems related to executive functions in the areas of response inhibition, organization, and decision-making/planning. The findings of the present study have significant research and clinical implications regarding the role of DMDD in the destruction of executive function, as well as the need to formulate and apply therapeutic methods focused on executive function defects in this group.