اثربخشي پارادوکس درماني بر نشانه هاي اضطراب در بيماران ديابتي
محورهای موضوعی : Psychology
بهار رفیع زاده
1
,
محمدعلی بشارت
2
*
,
حجت الله فراهانی
3
1 - گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران؛
2 - گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 - گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران؛
کلید واژه: پارادوکس درمانی, نشانه های اضطراب, دیابت,
چکیده مقاله :
بیماری مزمن دیابت به عنوان بیماری که شیوع آن در جهان رو به گسترش است، مبتلایان را با چالشهای روانشناختی متعددی مواجه میکند که یکی از مهمترین آنها، ابتلا به انواع اختلالات اضطرابی میباشد. از طرف دیگر پارادوکس درمانی به عنوان روش درمانی ساده، کارآمد، کوتاه مدت و اقتصادی در درمان اختلالات اضطرابی شواهد پژوهشی متعددی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی پارادوکس درمانی بر نشانههای اضطراب در بیماران دیابتی بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و دوره پیگیری یک ماهه و سه ماهه بود. بدین منظور 36 بیمار دیابتی مضطرب با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. شرکتکنندگان در پژوهش پرسشنامه ی اضطراب بک (BAI) را تکمیل کردند. پارادوکس درمانی در شش جلسه و هر دو هفته یک بار برای همه شرکت کنندگان اجرا و تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش با آزمون تحلیل واریانس آمیخته انجام شد. یافتههای پژوهش نشان دادند که پارادوکس درمانی نشانههای اضطراب را در افراد دیابتی کاهش میدهد، همچنین در پیگیری یک ماه و سه ماه بعد نیز شواهدی مبنی بر بازگشت نشانهها وجود ندارد. بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که پارادوکس درمانی می تواند به عنوان روشی موثر برای کاهش نشانههای اضطراب در بیماران دیابتی به کار گرفته شود.
Chronic diabetes, as a disease with increasing global prevalence, subject patients to numerous psychological challenges, among which the development of various anxiety disorders is particularly significant. Conversely, paradoxical therapy, known for its simplicity, efficiency, brevity, and cost-effectiveness, is supported by extensive research evidence regarding its effectiveness in treating anxiety disorders. The present study aimed to evaluate the effectiveness of paradoxical therapy on anxiety symptoms in diabetic patients. This research employed a quasi-experimental design with pre-test, post-test, and follow-up periods of one and three months. A total of 36 anxious diabetic patients were selected through purposive sampling. Participants completed the Beck Anxiety Inventory (BAI) questionnaire. Paradoxical therapy was administered in six bi-weekly sessions for all participants. The research data were analyzed using mixed ANOVA. The findings demonstrated that paradoxical therapy effectively reduces anxiety symptoms in diabetic individuals, with no evidence of symptom relapse in the one-month and three-month follow-ups. Based on these findings, it can be concluded that paradoxical therapy can serve as an effective method for reducing anxiety symptoms in diabetic patients.