اثربخشی آموزش برنامه تاب‌آوری پنسیلوانیا بر سبك زندگي تحصيلي: رفتارهای بازدارنده سلامت تحصیلی
محورهای موضوعی : روانشناسی
رضا دارابی
1
*
,
مهدی عربزاده
2
,
حسن حیدری
3
,
حسین داوودی
4
1 - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، خمين، ایران.
2 - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، خمين، ایران.
3 - گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، خمين، ایران.
4 - گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین، خمين، ایران.
کلید واژه: برنامه تاب آوری, رفتارهای بازدارنده, سلامت تحصیلی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه تاب آوری پنسیلوانیا بر رفتارهاي بازدارنده تحصيلي در دانشجویان بود. در این پژوهشِ شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس-آزمون همراه با پيگيري، 50 دانشجوی کارشناسی دانشگاه خوارزمی در دو گروه آزمایش و کنترل، قبل و بعد از آموزش به پرسشنامة رفتارهای بازدارنده سلامت تحصيلي شامل مولفههاي درماندگی آموخته شده، اجتناب از کمک طلبی، پرخاشگری منفعلانه، اهمال کاری تحصیلی، خودناتوان سازی، اجتناب از تلاش، فریبکاری تحصیلی، کمال گرایی غیرانطباقی پاسخ دادند. گروه آزمايش در 12 جلسه دو ساعته، آموزش برنامه تاب آوری را به شیوه گروهی دريافت كردند. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که برنامه آموزشی تاب آوری در كاهش مولفه هاي درماندگي آموخته شده، اجتناب از كمك طلبي، پرخاشگري منفعلانه، اهمالكاري تحصيلي و فريبكاري تحصيلي موثر بود. اما بر مولفه هاي خودناتوان سازي، اجتناب از تلاش و كمال گرايي اثرات معناداري نداشت. به طور کلی، نتایج مطالعة حاضر نشان داد که برنامة تاب آوری پنسیلوانیا در كاهش رفتارهای بازدارنده تحصيلي و کمک به تامین مصونیت روانی فراگیران در مواجهه با مطالبات زندگی تحصیلی اثرگذار است.
The aim of this study was to determine the effectiveness of Pennsylvania resilience program training on academic lifestyle: academic health preventing behaviors. In this experimental quasi study with a pre-test-post-test and follow design, 50 undergraduate students of Kharazmi university in two experimental and control groups before and after training, answered to the questionnaire of academic health behaviors including components of learned helplessness, avoidance of help seeking, aggression passively responded, academic procrastination, self-disability, effort avoidance, academic deception, maladaptive perfectionism. In 12 two-hour sessions, the experimental group received resilience training in a group manner. The results of multivariate analysis of covariance showed that resilience training program was effective in reducing the components of learned helplessness, avoiding help seeking, passive aggression, academic procrastination and academic deception. But avoidance of effort and perfectionism had no significant effects on the components of self-disability. Overall, the results of the present study show that the Pennsylvania resilience program was effective in reducing academic deterrent behaviors to help ensure the psychological immunity of learners in the face of the demands of academic life.
آروند، حميد؛ عبدي، بهنام؛ عسگرزاد، نسرين؛ ارتقايي، حميده. (1400). عوامل ارتقاء تاب آوری کارکنان پرستاری درگیر در مراقبت های بالینی از بیماران مبتلا به کووید-19. مجله روانشناسی، 25 (4) ، 560-570
خانجانی، مهدی؛ شهیدی، شهریار؛ فتح آبادی، جلیل؛ شکری، امید؛ مظاهری، محمدعلی؛ رحیمی¬نژاد، پیمان. (1394)، اثربخشی برنامه تاب‌آوری پنسیلوانیا بر علائم افسردگی، اضطراب، استرس، نگرش‌های ناکارآمد و خوش‌بینی دانشجویان، روانشناسی کاربردی، (9)35
شکري، اميد؛ شهيدي، شهریار؛ مظاهري، محمدعلي؛ فتح¬آبادي، جلیل؛ رحيمي¬نژاد، سیدپیمان؛ خانجاني، مهدي. (1393). اثربخشي برنامة مداخله¬اي ايمن¬سازي رواني دانشجويان در برابر تجربه¬هاي هيجاني منفي بر اساسِ الگوي پيشگيري پنسيلوانيا. فصلنامة مطالعات اندازه¬گیری و ارزشیابی آموزشی، (7)4، 190-165.
صالح زاده، پروین؛ شکری، امید؛ فتح آبادی، جلیل. (1396). ساخت و اعتباریابی پرسشنامه رفتارهای سبک زندگی تحصیلی ارتقا دهنده و بازدارنده سلامت تحصیلی: چشم اندازه بر نظریه‌های معاصر انگیزش پیشرفت. فصلنامه اندازه گیری تربیتي دانشگاه علامه طباطبایی، 30: 105-61
طولابي، سعيد؛ حسن¬آبادي، حميدرضا؛ ايزانلو، بلال. (1396). اثربخشي برنامه بازآموزي اسنادي بر رفتارهاي پيشرفت. مجله روانشناسي شناختي، 2(12).
علائي، ن؛ قاسم زاده، س؛ نقش، ز. (1400). اثر باورهای انگیزشی و تعلل ورزی برخودتنظیمی با نقش واسطه ای کمک طلبی بر دانش آموزان دوره اول متوسطه. مجله روانشناسي، 25 (4)، 519-529.
عموپور، محمد مهدی. (1398). تاثیر برنامه ذهن آگاهی مبتنی برکاهش استرس بر رفتارهای بازدارنده سلامت تحصیلی دانشجویان دانشگاه خوارزمی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی.
كشت ورز گندازي، احسان؛ رضايي فرد، اكبر؛ توماج، عبدالجلال (1400). نقش واسطه¬ای خودپنداره تحصیلی در رابطه بین امید به تحصیل و رفتار غیرمولد تحصیلی. مجله روانشناسي، 25 (3)، 510-490
Amado, A., Stancliffe, R., McCarron, M., & McCallion, P. (2013). Social inclusion and community participation of individuals with intellectual/developmental disabilities. Intellectual and Developmental Disabilities, 51(5), 360–375.
Abramson, L.Y., Alloy, L.B., Hankin, B.L., Clements, C.M., Zhu, L., Hogan, M.E. & Whitehouse, W.G. (2000) Optimistic cognitive styles and invulnerability to depression. In J.E. Gillham (ed.), The science of optimism and hope: Research essays in honor of Martin E. P. Seligman (pp. 75–98).
Duan, L., Shao, x., Wang, Y., Huang, J., Miao, j., Yang, x. (2020). An investigation of the mental health status of children and adolescents in China during the outbreak of COVID-19. Journal of Affect Disorder, (275) 112–118, https://doi.org/10.1016/j.jad.2020.06.029
Feldman, D. B., & Snyder, C. R. (2005). Hope and the meaningful life: Theoretical and empirical associations between goal–directed thinking and life meaning. Journal of Social and clinical Psychology, 24(3), 401-421.
Johnson, K., Walmsley, J., & Wolfe, M. (2010). People with intellectual disabilities: Toward a good life. Portland, OR: Policy Press.
Mallick, M. K., & kaur, S. (2016). Academic Resilience among Senior Secondary School Students: Influence of Learning Environment. Rupkatha Journal on Interdisciplinary Studies in Humanities, 2, 20-27.
Martin, A. J., & Marsh, H. W. (2006). Academic resilience and its psychological and educational correlates: A construct validity approach. Psychology in the Schools, 43, 267−282.
Martin, A. J., & Marsh, H. W. (2008). Academic buoyancy: Towards an understanding of students' everyday academic resilience. Journal of School Psychology, 46, 53–83. Martin, A. J., & Marsh H. W. (2009).
Academic resilience and academic buoyancy: multidimensional and hierarchical conceptual framing of causes, correlates and cognate constructs. Oxford Review of Education, 35 (3), 353–370.
Nussbaum, M. (2011). Creating capabilities: The human development approach. Cambridge, MA: The Belknap Press of Harvard University Press.
Norrish, J.M, Williams, P, O’Connor, M, Robinson, J (2013). An applied framework for Positive Education. International Journal of Wellbeing, 3, 147-161.
Oades, L. G., Robinson, P., Green, S., & Spence, G. B (2011). Towards a positive university. Journal of Positive Psychology, 6(6), 432-439.
Peng, L., Li, M., Zuo, X., Miao, Y., Chen, L., Yu, Y., Liu, B., & Wang, T (2014). Application of the Pennsylvania resilience training program on medical students. Personality and Individual Differences, 61(62), 47–51.
Seifert, T. (2004). Understanding student motivation. Educational research, 46(2), 137-149.
Seligman, m., Ernst, R., Gillham, J., Reivich, K., & Linkins M. (2009). Positive education: Positive psychology and classroom interventions. Oxford Review of Education. 35, 3: 293-311.
Steinhardt, M. A., & Dolbier, C. L. (2008). Evaluation of a resilience intervention to enhance coping strategies and protective factors and decrease symptomatology. Journal of American College Health, 56 (4): 445-453.
Song Y, Lindquist R. (2015). Effects of mindfulness-based stress reduction on depression, anxiety, stress and mindfulness in Korean nursing students. Nurs Edu Today. 35,86-90.