مقایسه اثر بخشی روان نمایشگری و درمان شناختی رفتاری گروهی بر ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز برخود و خود انتقادی در دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی
محورهای موضوعی : روانشناسی
مهدی بکائیان
1
,
مصطفی بلقان آبادی
2
*
,
سید محسن اصغری نکاح
3
,
زهرا باقرزاده گلمکانی
4
1 - گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
2 - گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
3 - گروه روانشناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4 - گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و رواننمایشگری بر کاهش نشانه های شناختی اضطراب اجتماعی است. پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در این تحقیق 60 دانشجوی دارای معیار اضطراب اجتماعی، به‌عنوان نمونه‌های پژوهش در سه گروه 20 نفره؛ دو گروه آزمایش و گروه کنترل بصورت تصادفی تقسیم شدند. گروهها با پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور (2000)، فرم کوتاه پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی لری (1983)، پرسشنامه کانون توجه وودی و همکاران (1997) وپرسشنامه سطوح خود انتقادی تامسون و زوروف (2004) مورد سنجش قرار گرفتند. پس از12 جلسه 2 ساعته مداخله شناختی رفتاری و رواننمایشگری بصورت جداگانه در گروه های آزمایش، مجدداً متغیرهای شناختی فوق مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها نشان داد هر دو مداخله باعث کاهش معنا داری در ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز بر خود و خود انتقادی در گروه های آزمایش می شوند. این تفاوت بین گروه های آزمون معنا‌دار ظاهر نشد. نتیجه نشان داد هر دو روش در کاهش نشانه-های شناختی اضطراب اجتماعی مؤثرند و میتوانند بصورت جایگزین و بسته به شرایط در دانشجویان مورداستفاده قرار گیرند.
The aim of this study was to compare the effectiveness of group cognitive behavioral therapy and psychodrama on reducing cognitive symptoms of social anxiety. This research is a quasi-experimental pretest-posttest design with a control group. In this study, 60 students who met the criteria of social anxiety were randomly divided into three groups of 20, including two experimental groups and a control group. All three groups were assessed with Social Anxiety Questionnaire of Connor (2000), Fear of Negative Evaluation Scale-Brief Form of Leary (1983), Focus of Attention Questionnaire of Woody & et al (1997) and Levels of Self-Criticism Scale of Thompson & Zuroff (2004). After 12 sessions of 2 hours of cognitive-behavioral group therapy and psychodrama intervention separately in the experimental groups and nonintervention in the control group, Cognitive variables were assessed again. Findings showed that cognitive-behavioral intervention and psychodrama both significantly reduced the fear of negative evaluation, self-focused attention and self- Criticism in experimental groups compared to the control group. This difference was not significant between the experimental groups. The results showed that both methods are effective in reducing cognitive symptoms of social anxiety and can be used alternatively and depending on conditions should be used in different groups, including students