مقایسه روند تحولی هوش شناختی، هوش هیجانی و هوش معنوی از نوجوانی تا بزرگسالی
محورهای موضوعی : روانشناسی
مرضيه السادات سجادي نژاد
1
*
,
صغرا اكبري چرمهيني
2
1 - گروه روانشناسي و مشاوره ، دانشكده علوم انساني، دانشگاه اراك، اراك، ايران.
2 - گروه روانشناسي و مشاوره ، دانشكده علوم انساني، دانشگاه اراك، اراك، ايران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر شناخت سیر تحولی هوش شناختی، هوش هیجانی و هوش معنوی و مقایسه چگونگی روند تحولي سه نوع هوش مذكور از نوجواني تا سالمندي بود. این پژوهش یک پژوهشی تحولی از نوع مقطعي و از نظر روش توصيفي از نوع علّي- مقايسه‌اي است. شرکت کنندگان در این پژوهش 691 نفر از شهروندان ساکن شهر اراک با دامنه سنی 14 تا 80 سال به روش نمونهگیری خوشهاي تصادفی انتخاب و به پرسشنامههاي هوش معنوی سهرابی و ناصری، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری-گریوز و نسخه بزرگسالان آزمون ماتریسهای پیشرونده ريون پاسخ دادند. نتايج تحليل دادهها به روش تحليل واريانس دو راهه نشان داد كه بين گروههاي مختلف سني از نظر هوش معنوي تفاوت معناداري وجود داشت ولي در هوش شناختي و هيجاني اين تفاوت معنادار نبود. همچنين اثر تعاملي نوع هوش و گروه سني معنادار مشاهده شد. ميتوان نتيجه گرفت كه روند تحولي هوش شناختي، معنوي و هيجاني در گذر زمان از نوجواني تا سالمندي يكسان نيست و شايد در دورههاي پاياني زندگي با نقصان و زوال يكي از اين هوشها بتوان شاهد افزايش ديگري جهت جبران كاستيها براي حل مسايل زندگي بود.
This study aimed to investigate the evolution of cognitive intelligence, emotional intelligence, and spiritual intelligence and compare the development of the three types of intelligence from adolescence to old age. This research is cross-sectional developmental research design and descriptive method of a causal-comparative study. Participants in this study were 691 individuals living in Arak with an age range of 14-80 years were selected by random cluster sampling method, and answered Sohrabi and Naseri spiritual intelligence questionnaires, Bradbury-Graves Emotional Intelligence Questionnaire, and the adult version of the Raven’s Progressive Matrices Test. The results of data analysis by two-way analysis of variance showed a significant difference between different age groups in terms of spiritual intelligence, but this difference was not significant in cognitive and emotional intelligence. Also, the interaction effect of type of intelligence and age group was significant. It can be concluded that the developmental process of cognitive, spiritual, and emotional intelligence over time from adolescence to old age is not the same, and perhaps in the final stages of life with the loss and decline of one of these intelligences can be seen another increase to compensate for the deficiency to solve life problems.