اثر بخشی آموزش تنظیم شناختی هیجان بر عزت نفس و خودآگاهی دانشجویان دختر با تجربه شکست عاطفی
محورهای موضوعی : روانشناسی
زهرا پکوک
1
,
محمود آزادی
2
*
,
جعفر طالبیان شریف
3
1 - گروه روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی حکمت رضوی، مشهد، ایران.
2 - گروه روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی حکمت رضوی، مشهد، ایران.
3 - گروه روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزش عالی حکمت رضوی، مشهد، ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش تنظیم شناختی هیجان بر عزت نفس و خودآگاهی دانشجویان دختر با تجربه شکست عاطفی بود. روش این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده بود. جامعه هدف این پژوهش 22نفر از دانشجویان دختر موسسه آموزش عالی حکمت رضوی بود که دچار شکست عاطفی شده بودند، به صورت نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش، آموزش را طی ده جلسه 90دقیقه ای دریافت نمودند، در حالی که گروه کنترل تحت هیچ گونه مداخله ای قرار نگرفتند. از پرسشنامه ضربه عشق راس(1999) جهت غربالگری آزمودنی ها و از پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1967) و خودآگاهی کوپر اسمیت (1997) در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم شناختی هیجان به طور معناداری موجب افزایش عزت نفس و خودآگاهی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است (p<0/05) . آموزش تنظیم شناختی هیجان ، روش مناسبی برای افزایش عزت نفس و خوآگاهی هیجانی در افرادی که دچار شکست عاطفی شده اند است و می تواند به عنوان مداخله ای مبتنی بر شواهد تجربی، مورد استفاده قرار بگیرد.
The purpose of this study was to determine the effectiveness of cognitive emotion regulation training on self-esteem and self-awareness of female students with emotional failure. The method of this research was practical and semi-experimental in which a pretest-posttest design was used with a control group. The target population of this research was 22 female students of Hekmat Razavi Institute of Higher Education who had emotional failure, selected by voluntary sampling and were randomly divided into two experimental and control groups. The experimental group received training during ten 90-minute sessions, while the control group did not undergo any intervention. Ras Love Shock Questionnaire (1999) was used to screen the subjects, and Cooper Smith's self-esteem questionnaire (1967) and Cooper Smith's self-awareness questionnaire (1997) were used in the pre-test and post-test. The findings of this research showed that cognitive emotion regulation training significantly increased self-esteem and self-awareness in the experimental group compared to the control group (p<0.05). Cognitive emotion regulation training is a suitable method to increase self-esteem and emotional self-awareness in people who have suffered emotional failure and can be used as an intervention based on empirical evidence.