اثربخشی بسته بومی غنیسازی روابط زناشویی بر پریشانی جنسی زنان
محورهای موضوعی : روانشناسیمریم سازگار 1 , مولود کیخسروانی 2 * , عفت مرقاتی خویی 3 , حمیدرضا توحیدی نیک 4
1 - گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
2 - گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
3 - گروه سکسولوژی، مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران و گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
4 - گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان و گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
کلید واژه: غنی سازی روابط زناشویی , پریشانی جنسی, زنان شاغل,
چکیده مقاله :
پریشانی جنسی یکی از عوامل مخرب روابط زناشویی است بنابراین، اگر مداخلات مناسب به‌‌کار برده شود، این مشکل جنسی قابل پیشگیری است. هدف از پژوهش تعیین اثربخشی بسته بومی غنیسازی روابط زناشویی بر پریشانی جنسی زنان شاغل شهر شیراز بود. روش پژوهش کارآزمایی بالینی با طرح پیش‌‌آزمون و پس‌‌آزمون و پیگیری 8 و 12 هفته‌‌ای همراه با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان متاهل و شاغل در چند ارگان دولتی شهر شیراز در سال 1400 تشکیل داد که 120 نفر از زنان دارای پریشانی جنسی بهصورت روش نمونه‌‌گیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند که در نهایت 79 نفر نمونه نهایی را تشکیل داد و 40 نفر در گروه آزمایش و 39 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. تمامی این زنان متقاضی شرکت در جلسات آموزشی غنیسازی روابط زوجین (4 جلسه دو ساعته) بودند که بهصورت هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در این پژوهش از مقیاس پریشانی جنسی (دراگاتیس و همکاران، 2008) برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات آماری به‌وسیله نرم‌افزار SPSS-22 در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام گردید. یافته‌‌ها نشان داد تفاوت معنادار بین نمرات پریشانی جنسی در مراحل پژوهش وجود دارد و بسته بومی غنیسازی روابط زناشویی موجب بهبود کیفیت ارتباطات جنسی زوجین و کاهش پریشانی جنسی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. بنابراین بسته بومی غنیسازی روابط زناشویی نقش بسزایی در ارتقای روابط جنسی زنان داشته است.
Sexual distress is a destructive factor in marital relationships, so if the right interventions are used, this sexual problem can be prevented. The purpose of this study is the effectiveness of the indigenous package of enriching marital relations on sexual distress of working women in Shiraz, 2020-2021. The research method was clinical trial with pre-test and post-test design and 8 and 12 week follow-up with two experimental and control groups. The statistical population of the study consisted of all married women working in several government agencies in Shiraz in 2020. 120 women with sexual dysfunction were selected by purposive sampling method and were divided into experimental and control groups, which resulted in 79 final samples. 40 people were in the experimental group and 39 people were in the control group. All of these women applied to participate in training sessions to enrich couple relationships (4 sessions of 2 hours) which were purposefully selected and randomly divided into two groups. In this study, a sexual distress questionnaire (Dragatis, et al., 2008) was used to collect information. Analysis of statistical data was performed by SPSS22 software at both descriptive and inferential levels. The results showed that there is a significant difference between the scores of sexual distress in the research stages and the native package of enrichment of marital relationships has improved the quality of sexual intercourse and reduced sexual distress in the experimental group compared to the control group (p> 0. 001). Therefore, the indigenous package of enriching marital relations has played a significant role in promoting women's sexual relations.
اسکندری، مریم؛ و پرندین، شیما. (1401). پیش‌بینی نگرش به خیانت زناشویی بر اساس مؤلفه‌های رضایت جنسی و صمیمیت در زوجین. فصلنامه فرهنگی تربیتی زنان و خانواده. 17 (58) :183-199.
امینی، مهسا؛ و حیدری، حسن. (1395). بررسی اثربخشی آموزش غنیسازی روابط بر ارتقاء کیفیت زندگی و رضایت زناشویی دانشجویان متأهل، مجله آموزش و سلامت جامعه، 3 (2) : 31-23.
اولیا، نرگس؛ فاتحی زاده، مریم؛ و بهرامی، فاطمه. (1390 ). تأثیر آموزش غنیسازی زندگی زناشویی بر افزایش صمیمیت زوجین. فصلنامه خانواده پژوهی، 2 (6) :119-135.
بشیرپور، سجاد؛ و میری، میر نادر. (1397). نقش واسطه‌‌ای بی اشتیاقی اخلاقی در رابطة بین صفات تاریک شخصیت و استعداد خیانت زناشویی. مجله روانشناسی. 22 (3) :271-286.
روشن چسلی، رسول؛ میرزایی، صدیقه؛ و نیک‌آذین، امیر. (1393). اعتبار و پایایی مقیاس چند بعدی رضایت جنسی زنان (SSSW) در نمونه‌‌ای از زنان ایرانی. روانشناسی بالینی و شخصیت، 12 (1) :129-140.
ساسان پور، مهشيد؛ شاهورديان، گايانه؛ و احمدي، سيداحمد. (1393). تاثير بازسازي شناختي بر مشکلات جنسي و خرده مقياس‌‌هاي آن در زوجين. خانواده پژوهی، 10 (40) :475-491.
قسامی، مریم؛ شعیری، محمدرضا؛ اصغری مقدم، محمدعلی؛ و رحمتی، نرجس. (1393). بررسی ویژگی‌های روانسنجی نسخه ۶ سؤالی مقیاس عملکرد جنسی زنان (FSFI-6) در زنان ایرانی. مجله پرستاری و مامایی، ۱۲ (۷) :۵۴۳-۵۳۲.
معصومی، سمیرا؛ رضائیان، حمید؛ و حسینیان، سیمین. (1396). پیش بینی رضایت جنسی براساس الگوهای ارتباطی زوجین. دو فصلنامه مطالعات زن و خانواده، 5 (1) :101-79.
نصیری جونقانی، مهناز؛ اصغری، فرهاد؛ و علی پور، صفر. (1400). بررسی رابطه ساختاری طرحواره‌‌هاي ناسازگار اولیه، تمایزیافتگی خود و عملکرد جنسی با تمایل به روابط فرازناشویی. مجله روانشناسی، 25 (3) :329- 349.
نظری، فرحناز؛ اعتمادی، عذرا؛ و عابدی، احمد. (1398). اثربخشی غنیسازی روابط زوجین به شیوه اولسون بر صمیمیت زناشویی زوجین. تحقیقات علوم رفتاری، ۱۷ (۳) :۴۵۶-۴۴۸
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. 5th ed. Arlington, VA: American Psychiatric Publishing.
Amini M, Moradi A, Momeni Kh, Pour Rashidi M. (2013). Effectiveness of Sexual Education Using CognitiveBehavioral Method on the Sexual Self-Concept of Couples. In The First International Comprehensive Conference of Psychology of Iran. Center for development conferences of Iran, February 18, Tehran, Iran; 16 pages. [Persian].
Azimi Nekoo, E., Burri, A., Ashrafti, F., Fridlund, B., Koenig, H. G., Derogatis, L. R., & Pakpour, A. H. (2015). Psychometric properties of the Iranian version of the Female Sexual Distress Scale-Revised in women. Journal of Sexual Medicine, 11, 995–1004.
Bancroft J, Loftus J, Long JS. (2003). Distress about sex: a national survey of women in heterosexual relationships. Arch Sex Behav. 32: 193-208.
Carroll JL, Volk KD, Hyde JS. (1985). Differences between males and females in motives for engaging in sexual intercourse. Archives of sexual behavior. 1985 Apr 1; 14 (2) :131 -9.
Chen W , Zhang Y , Sanders K & Xu S. (2016). Family-friendly work practices and their outcomes in China: the mediating role of work-to-family enrichment and the moderating role of gender. Journal of Occupational Health Psychology. 13; 1-23.
Derogatis L, Clayton A, Lewis-D'Agostino D, Wunderlich G, Fu Y. (2008). Validation of the female sexual distress scale-revised for assessing distress in women with hypoactive sexual desire disorder. J Sex Med. 5 (2) :357-64.
Farnam F, Pakgohar M, Mirmohamadali M, Mahmoodi M. (2008). Effect of sexual education on sexual health in Iran. Sex Education. 8 (2) :159–68.
Gheshlaghi F, Dorvashi G, Aran F, Shafiei F, Najafabadi GM. (2014). The study of sexual satisfaction in Iranian women applying for divorce. Int J Fertility Sterility. 8 (3) :281.
Khoei, E. M., Alavi, T., Maasoumi, R., & Sheikhan, F. (2018). Elements associated with Iranian women's sexual behaviours: A cross-sectional study. International Journal of Reproductive BioMedicine, 16 (5), 349.
Knoepp LR, Shippey SH, Chen CCG, Cundiff GW, Derogatis LR. Handa VL. (2010). Sexual Complaints, Pelvic Floor Symptoms, and Sexual Distress in Women over Forty. J Sex Med. 7 (11): 3675–82.
Moeini, B., Merghati Khoei, E., Barati, M., Soltanian, A., Sharma, M., Khadivi, R., & Bagherikholenjani, F. (2019). Randomized controlled trial protocol to evaluate the effect of an educational intervention using information, motivation and behavioral skills model on sexual satisfaction of new couples in Iran. Reproductive Health, 16 (1), 1-10.
Pourakbaran, E., & Amin Yazdi, S. A. (2015). A study of sexual functioning and marital satisfaction in women with and without history of labor. Journal of Fundamentals of Mental Health, 17(4), 202-208.
Rahmani, A., Merghati, K. E., Sadeghi, N., & Allahgholi, L. (2011). Relationship between sexual pleasure and marital satisfaction. IRAN JOURNAL OF NURSING (IJN). 24 (70) :82-90.
Rosen, R. C., Riley, A., Wagner, G., Osterloh, I. H., Kirkpatrick, J., & Mishra, A. (1997). The international index of erectile function (IIEF): a multidimensional scale for assessment of erectile dysfunction. Urology, 49 (6), 822-830.
Santos-Iglesias, P., Mohamed, B., & Walker, L. M. (2018). A systematic review of sexual distress measures. The Journal of Sexual Medicine, 15 (5), 625-644.
Shifren, J. L., Monz, B. U., Russo, P. A., Segreti, A., & Johannes, C. B. (2008). Sexual problems and distress in United States women: prevalence and correlates. Obstetrics & gynecology, 112 (5), 970-978.
Showani E, Zahrakar K, Ghasemi Jobaneh R. (2015). Role of Sexual Satisfaction, Spiritual Health, Psychological Distress and Self-Esteem in Marital Commitment of Veterans Wives. Iran J War Public Health 2015; 7 (2): 99–105. [Persian].
Stephenson, K. R., & Meston, C. M. (2010). Differentiating components of sexual well-being in women: Are sexual satisfaction and sexual distress independent constructs? Journal of Sexual Medicine. 7, 2458–2468.
Witting K, Santtila P, Varjonen M, Jern P, Johansson A, Von Der Pahlen B. (2008). Couples' Sexual Dysfunctions: Female Sexual Dysfunction, Sexual Distress, and Compatibility with Partner. J Sex Med. 5 (11): 2587–99.