مقايسة تاب آوري و راهبردهاي مقابله با تنيدگي بين داوطلبان شرکت در جنگ ضد داعش و سربازان
محورهای موضوعی : روانشناسیزانا ناصح صالح قدیر 1 * , فریبا حسنی 2
1 - دانشگاه سلیمانیه، سلیمانیه، عراق
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
کلید واژه: تاب آوري, راهبردهاي مقابله با تنيدگي, داوطلب, سربازجنگ داعش,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر تعيين تفاوت بين تاب آوري و راهبردهاي مقابله با تنيدگي بين داوطلبان شرکت در جنگ ضد داعش و سربازان است. روش پژوهش توصيفي و از نوع علي- مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر تمامي داوطلبان و سربازان کُرد در هر سه استان حلپچه، سليماني و اربيل اقليم کردستان عراق بودند که در جنگ ضد داعش شرکت کرده بودند. نمونه اين پژوهش باروش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از مقياس تاب آوري کانر و ديويدسون و سياهة راهبردهاي مقابله با تنيدگي اندلر و پارکر داده ها جمع آوري شدند و با روش هاي آماري آزمون تحليل واريانس چند متغييره تحليل شدند. يافته هاي اين پژوهش نشان داد از نظر تابآوري تفاوت بين داوطلبان و سربازان وجود نداشت، اما در مقياس راهبردهاي مقابله با تنيدگي در داوطلبان و سربازان تفاوت معنادار يافت شد. از لحاظ سبک مسئله مدار و سبک اجتنابي تفاوت معنا دار بود. بنابراين نتيجه ميشود از نظر مقابله اي هيجان مدار تفاوت وجود ندارد. يافته هاى اصلي اين پژوهش مؤيد آن است كه برگزاري دوره هاي آموزشي ويژه جهت بالابردن تاب آوري و کمک به داوطلبان و سربازان براي کاهش تنيدگي جنگ توصيه مي گردد.
The aim of the current research is to determine the difference between resilience and coping strategies among volunteers and soldiers who participated in the war against ISIS. The research method was descriptive and causal-comparative. The population of interest in this study was all Kurdish volunteers and soldiers in all three provinces of Halabja, Sulaimaniyah and Erbil of Iraqi Kurdistan who participated in the war against ISIS. The sample of this study was selected through available sampling. Then, data were collected using Connor-Davidson Resilience Scale ( CD-RISC) and Endler and Parker’s Coping Inventory for Stressful Situations and analyzed by multivariate analysis of variance (MANOVA). The results of this study showed that there was no difference in resilience between volunteers and soldiers, but there was a significant difference in coping with stress scale. In terms of problem-oriented style and avoidance-oriented style, the difference was significant. Therefore, it turns out that there is no difference in emotion-focused coping. The main findings of this study confirm that special training courses are recommended to enhance resilience and help volunteers and soldiers to exprince reduce warfare stress.
آراسته، ناصر (1389). جنگ و انواع آن از ديدگاه دانشمندان و نوابغ نظامي. تهران: انتشارات ايران سبز.
بشارت، محمد علي (1386). تاب آوري، آسيب پذيري و سلامت رواني. مجلة علوم روانشناختي، 6 (24)، 373-383.
بهابين، تکتم (1392). رابطة بين شيوه رويارويي با استرس و ميزان پذيرش در والدين با کودکان جسمي حرکتي، کم توان ذهني و عادي. پايان نامه کارشناسي ارشد. دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز.
پارسايي، فرزانه (1391). بررسي رابطه سبک هاي مقابله اي با کيفيت زندگي دانش آموزان دختر نابينا. پايان نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مرکز.
جوکار، بهرام (1386). تاب آوري، سلامت روان و رضايتمندي از زندگي. مجله روانپزشکي و روانشناسي باليني ايران، 3، 290-295.
حاج حسيني، منصوره؛ سليم احمد، ژاکاو؛ اژه اي، جواد و نقش زهرا(1397)نقش واسطه اي تاب آوري در ارتباط اضطراب مرگ و سلامت عمومي نوجوانان مهاجر عراقي متأثر از جنگ با داعش، مجلة روانشناسي، 22 (3)، 255-243.
حسيني قمي، طاهره؛ سليمي بجستاني، حسين. (1390). رابطه بين جهت گيري مذهبي و تاب آوري در بين مادران داراي فرزندان مبتلا به بيماري. مجلة روانشناسي و دين. 4 (3)، 69-82.
خاني، مهدي (1380 ). درآمدي بر شناخت بسيج. تهران: مؤسسه فرهنگ و دانش.
خدري، بهزاد؛ دباغي، پرويز(1393). بررسي رابطه سبک هاي مقابلهاي با سلامت روان سربازان. فصلنامه پرستار و پزشک در رزم، 5 (2)، 195.
ساراسون، ايرويون جي؛ ساراسون، باربارا (2005). روانشناسي مرضي. ترجمة بهمن نجاريان و همکاران، تهران: انتشارات رشد.
سيادي، يعقوب. (2012). واجبات جندي ازاء وطنه. سايت الوسط نيوز.
شکري، اميد؛ تقي لو، صادق؛ گراوند، فريبرز؛ پاييزي، مريم؛ مولايي، محمد؛ عبدالله پور، محمد آزاد و اکبري، هادي (1387). ساختار عاملي و ويژگيهاي روان سنجي نسخه فارسي پرسشنامه مقابله با موقعيتهاي استرس زا.تازه هاي علوم شناختي، 10 (3)، 33-22٫.
قاسمي، بهزاد (1394). تبيين رواني- اجتماعي عملکرد داعش. مجله مطالعات عمليات رواني، 43، 160-185.
قريشي راد، فخرالسادات (1389). اعتباريابي مقياس مقابله با موقعيت هاي استرس زاي اندلر و پارکر.مجله علوم رفتاري. 4 (1)، 1-7.
کشاورز، حسين؛ شيرواني، حسين؛ سبحاني، وحيد و برابري، اصغر(1394). مقايسه اي تاب آوري و خودکار آمدي در بين کارمندان نظامي ورزشکار و غير ورزشکار. مجله طب نظامي، 4 (4).
موسوي، اکرم السادات (1388). مقايسه سبک هاي دلبستگي و مقابله اي در افراد مبتلا به سو مصرف مواد و غير مبتلا. پايان نامه کارشناسي ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامي بيرجند.
مومني، خدامراد ؛ شهبازي راد، افسانه (1391). رابطة معنويت، تاب آوري و راهبردهاي مقابله اي با کيفيت زندگي دانشجويان. مجله علوم رفتاري، دوره 6 (2): 103-97.
ميکائيلي، نيلوفر؛ گنجي، مسعوود؛ و طالبي جويباري، مسعود. (1391). مقايسه تاب آوري و رضايت زناشويي و سلامت روان در واليدن با کودکان داراي ناتواني يادگيري و عادي. مجله ناتواني هاي يادگيري، 2 (1)،
137-120. نصير، مرضيه. (1389). رابطه راهبردهاي مقابله با استرس و تاب آوري با خوش بيني در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان دزفول. روانشناسي اجتماعي (يافته هاي نو در روان شناسي)، 5 (16): 70-57.
ياسين، بورهان. (2015). کوردستان له روبه روبونه وه ي داعشدا. ناوه ندي روشنبيري ئه نديشه.
يزداني، امين.(1391). بررسي رابطه ويژگيهاي شخصيتي سرسختي و تاب آوري با موفقيت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي ارتش. پايان نامه دکتري عمومي، دانشگاه علوم پزشکي ارتش جمهوري اسلامي ايران.
يزدي، محمد تقي مصباح. ( 1385). نگاهي گذرا به بسيج و بسيجي. قم: مرکز انتشارات مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني.
يوسفي، رحيم؛ طغياني، الهه (1395). مقايسه تاب آوري رواني و مكانيزم هاي دفاعي در افراد نظامي و غير نظامي. مجله طب نظامي، 18 (2).
Bonanno,G.A.(2004).Loss. Trauma, and human resilience. American Psychologist, 59, 20-28.
Campbell-Sills, L., Cohan, S. L., & Stein, M.(2006).Relationship of resilience to personality, coping, and psychiatric symptoms in young adults. Behaviour Research and Therapy, 44(4), 585–599.
Connor, M. K., & Davidson, J. R. T.(2003).Development of a new resilience scale: The Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISK). Depression and Anxiety, 18, 76-82.
Endler, N. D. & Parker. J. D.A.(1990).Multidimentional assessment of coping. A critical evaluation. Journal of Personality and Human Development. 28, 45-56.
Endler, N. S. & Parker, J. D. A.(1994).Assessment of multidimensional coping: Task, emotion, and avoidance strategies. Psychological Assessment, 6, 50–60.
Fredrickson,B.L.(2001).The role of positive emotions in positive psychology: The broaden and-build theory of positive emotions. American Psychologist, 56, 218–235.
Halamandaris, K. F., & Power, K.G.(1999).Individual differences, social support and coping with the examination stress: A study of the psychosocial and academic adjustment of first year home students. Personality and Individual Differences,
26, 665- 685.
Hardy, E. Main, L. C. & Chambers, T. P.( 2014). Exploring the role of personality and resilience in the stress response: A comparison of military and civilian samples, in APS 2014: Psychology meeting society’s challenges. 49th APS annual conference, the Australian Psychological Society (APS), Melbourne, Vic., pp. 9-19.
Hasanshahi, M.M., & Darai, M. (2005) Impact of coping on students mental health: Effects of moderating psychological hardiness. Journal of Science and Research in Psychology. 26: 77-98. Persian.
Horn, S. R., Charney, D. S., & Feder, A. (2016). Understanding resilience: New approaches for preventing and treating PTSD. Experimental Neurology, 284, 119-132.
Luthar, S. S. , & Cichiti, D. (2000). The construct of resilience. Implications for interventions and social policies. Development and Psychology, 12, 857-885.
Masten, A.(2001).Ordinary magic: Resilience processes in development. American Psychologist, 56, 227-228.
Reivich, K. & Shatté A.(2002). The resilience factor: Seven essential skills for overcoming life’s inevitable obstacles. New York, NY: Broadway Books.
Rice, V. & Liu, B.(2016).Personal resilience and coping Part II: Identifying resilience and coping among U.S. military service members and veterans with implications for work. Journal of Work, 54 (2), 335-350.
Ryff, C.D. & Singer, B.(2003).Flourishing under fire: Resilience as a prototype of challenged thriving. In C.L.M. Keyes & J. Haidt (Eds.), Positive psychology and the life well-lived (pp. 15–36). Washington, DC: APA.
Schoon , I.(2006).Risk and resilience adaptation in changing times. Journal of Marriage and Family. 68:1383-1384.
Skinner, E. A. Edge, K. Altman, J. & Sherwood, H (2003).Searching for the structure of coping: A review and critique of category systems for classifying ways of coping. Psychological Bulletin, 129, 216–269.
Stratta, P., Capanna, C., Dell’Osso, L., Carmassi, C., Patriarca, S., Di Emidio, G., ... & Rossi, A. (2015). Resilience and coping in trauma spectrum symptoms prediction: A structural equation modeling approach. Personality and Individual Differences,77, 55-61.
Thompson, N. J., Fiorillo, D., Rothbaum, B. O., Ressler, K. J., & Michopoulos, V. (2018). Coping strategies as mediators in relation to resilience and posttraumatic stress disorder. Journal of Affective Disorders, 225, 153-159.
Wesner, A. C., Behenck, A., Finkler, D., Beria, P., Guimarães, L. S., Manfro, G. G. & Heldt, E. (2019). Resilience and coping strategies in cognitive behavioral group therapy for patients with panic disorder. Archives of Psychiatric Nursing.