نقش واسطه‌ای عاملیت شخصی در رابطه میان دلبستگی به والدین و هویت من در پیشبزرگسالی
محورهای موضوعی : روانشناسی
الهه حجازی
1
*
,
نادیا روحانی
2
,
زهرا نقش
3
1 - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
پیشبزرگسالی به عنوان یک دوره تحولی بر بازه سنی 18 تا 29 سالگی تاکید دارد. از نظر آرنت (2000) این دوره تحولی ویژه کشورهای توسعه یافته است، در حالی که پژوهش‌های انجام شده بیان‌گر حضور این مرحله تحولی در سایر جوامع نیز می‌باشد. با توجه به اهمیت دو سازه‌ی هویت و عاملیت و عدم شناخت کافی ابعاد پیشبزرگسالی در ایران، هدف مطالعه حاضر تعیین نقش واسطه‌ای عاملیت در رابطه دلبستگی به والدین و هویت من در پیش‌بزرگسالان است. جامعه‌ی آماری این پژوهش تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل یکی از دانشگاه‌های شهر تهران بودند که در بازه‌ی سنی ۱۸ تا ۲۹ سال قرار داشتند. نمونه‌ای با حجم ۵۴۰ نفر به صورت برخط به پرسشنامه‌ای متشکل از مقیاس‌های سیاهه‌ی ابعاد پیشبزرگسالی، پرسشنامه‌ی تجارب روابط نزدیک-ساختار رابطه، پرسشنامه ی عاملیت و پرسشنامه فرآیند هویت من پاسخ دادند. داده ها با روش مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند و یافته‌ها نشان دهنده‌ي رابطهی مستقیم، منفی و معنادار دلبستگی ناایمن با عاملیت شخصی و رابطهی غیرمستقیم، منفی و معنادار دلبستگی ناایمن به والدین و هویت من بودند؛ لذا نقش واسطه‌ای عاملیت شخصی در رابطهی میان دلبستگی به والدین و هویت من مورد تائید قرارگرفت. در این پژوهش مدل دلبستگی به مادر و پدر مورد مقایسه قرار گرفت.
Emerging adulthood as a distinct developmental stage emphasizes on the age range of 18 to 29 years. According to Arnett (2000), this developmental stage only occurs in industrialized countries, but accomplished researches have shown that emerging adulthood also exists in other cultures. According to importance of identity and personal agency and lack of sufficient knowledge of the aspects of this stage in Iran, the purpose of present study is to determine the mediating role of personal agency on the relationship between parental attachment and ego identity in emerging adulthood. In this study, the participants (N=540) were students from one of the universities of Tehran, between 18 to 29. They completed a survey consisted of: IDEA (The Inventory of the Dimensions of Emerging Adulthood), ECR-RS (The Experience in Close Relationships-Relational Structures), Personal Agency and EIPQ (Ego Identity Process Questionnaire). The results of Structural Equation Modeling (SEM) showed that personal agency had a mediating role in relationship between parental attachment and ego identity. The model of father and mother has analyzed separately; the results showed that the father attachment had a greater effect on personal agency.