فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - نگرش به زمان در نوجوانان ایرانی: یک مطالعۀ کیفی
  هیمن خضری آذر الهه حجازی جواد اژه ای مسعود غلامعلی لواسانی
  به دلیل تأثیر فرهنگ بر شکل گیري نگرش به زمان، بررسی مؤلفه های آن در جامعه ایران با شرایط فرهنگی – اجتماعی خاص خود از اهمیت بسیاری برخوردار است. بر همین اساس، با روش کیفی به شیوة مصاحبه گروه کانونی و طرح نظریة داده بنیاد به بررسی چگونگی مفهوم سازی زمان و نگرش به زمان از چکیده کامل

  به دلیل تأثیر فرهنگ بر شکل گیري نگرش به زمان، بررسی مؤلفه های آن در جامعه ایران با شرایط فرهنگی – اجتماعی خاص خود از اهمیت بسیاری برخوردار است. بر همین اساس، با روش کیفی به شیوة مصاحبه گروه کانونی و طرح نظریة داده بنیاد به بررسی چگونگی مفهوم سازی زمان و نگرش به زمان از دیدگاه نوجوانان پرداخته شد. شرکت کنندگان در پژوهش 45 نفر (23 پسر و 22 دختر) بین سنین 15 تا 17 با میانگین سنی 20/16 بودند. سه گروه کانونی در مدارس دخترانه و سه گروه کانونی در مدارس پسرانه تشکیل شد. پاسخ های دانش آموزان در رابطه با برداشت آنان از زمان در چهار مقولة ساعت، فشار و محدودیت، ساخته ذهن بودن و استعاره بودن زمان، طبقه بندی شد. نتایج کدگذاری باز و محوری برای دوره های زمانی گذشته، حال و آینده نشان داد که این دوره در فرهنگ ایرانی برای نوجوانان شامل هشت مقوله آیندة مثبت، آیندة منفی، حال لذت گرا، حال منفی، حال آینده نگر، گذشتة مثبت، گذشتة منفی و پذیرش گذشته است. با مقایسه یافته های به دست آمده با پژوهش های دیگر، در مجموع می توان نتیجه گرفت که نگرش به زمان، فرهنگ وابسته است و شرایط فرهنگی - اجتماعی بر نگرش به زمان نوجوانان تأثیر دارد. پرونده مقاله