مقدمه: اگرچه بررسی ابعاد تفکیکی بی صداقتی تحصیلی برای شناسایی پیشایندهای آن و کاهش این رفتار اهمیت زیادی دارد، لیکن پژوهش ها به بررسی این رفتار توسط یک سازه کلی پرداخته اند. هدف پژوهش حاضر تبیین علی ابعاد بی-صداقتی تحصیلی در گروهی از دانش جویان دوره کارشناسی دانشگاه شیر چکیده کامل
مقدمه: اگرچه بررسی ابعاد تفکیکی بی صداقتی تحصیلی برای شناسایی پیشایندهای آن و کاهش این رفتار اهمیت زیادی دارد، لیکن پژوهش ها به بررسی این رفتار توسط یک سازه کلی پرداخته اند. هدف پژوهش حاضر تبیین علی ابعاد بی-صداقتی تحصیلی در گروهی از دانش جویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز بود. روش: مشارکت کنندگان 303 نفر (185 دختر و 118 پسر) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز (در سال تحصیلی 99-1398) بودند که به روش نمونه-گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و مقیاس های منش های اخلاقی خرمائی و قائمی (1397)، خودفریبی سیرونت و همکاران (2019) و بی صداقتی تحصیلی بشیر و بلا (2018) را تکمیل کردند. به منظور بررسی فرضیههای پژوهش از مدلیابی معادلات ساختاری و نرمافزارAMOS استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که مدل پژوهش با داده-های جمع آوری شده برازش مطلوبی دارد. نتایج نشان داد که منش های اخلاقی به طور مستقیم و غیرمستقیم (از طریق خودفریبی)، پیشبینی کننده ابعاد بی صداقتی تحصیلی است. هم چنین بیشترین واریانس توسط بُعد دروغ درباره تکالیف تحصیلی و کم ترین واریانس توسط بُعد تقلب در آزمون در مدل تبیین گردید. نتیجهگیری: به طور کلی یافته های پژوهش حاضر نقش منش های اخلاقی و خودفریبی را در تبیین ابعاد بی صداقتی تحصیلی و به خصوص بُعد دروغ درباره تکالیف تحصیلی نشان می دهند.
پرونده مقاله
هدف پژوهش حاضر تبيين علي ابعاد بي صداقتي تحصيلي در گروهي از دانشجويان دورة کارشناسي دانشگاه شيراز بود. مشارکت کنندگان 303 نفر (185 دختر و 118 پسر) از دانشجويان دورة کارشناسي دانشگاه شيراز (در سال تحصيلي 99-1398) بودند که به روش نمونه گيري
خوشه اي تصادفي چندمرحله اي، ا چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر تبيين علي ابعاد بي صداقتي تحصيلي در گروهي از دانشجويان دورة کارشناسي دانشگاه شيراز بود. مشارکت کنندگان 303 نفر (185 دختر و 118 پسر) از دانشجويان دورة کارشناسي دانشگاه شيراز (در سال تحصيلي 99-1398) بودند که به روش نمونه گيري
خوشه اي تصادفي چندمرحله اي، انتخاب شدند و ابزار هاي منش هاي اخلاقي خرمائي و قائمي (1397)، پرسشنامه خودفريبي سيرونت و همکاران (2019) و بيصداقتي تحصيلي بشير و بلا (2018) را تکميل کردند. به منظور بررسي فرضيههاي پژوهش از مدليابي معادلات ساختاري و نرمافزار AMOS استفاده شد. نتايج نشان داد که مدل پژوهش با داده هاي جمع آوري شده برازش مطلوبي دارد و منش هاي اخلاقي به طور مستقيم و غيرمستقيم (از طريق خودفريبي)، پيشبيني کنندة ابعاد بي صداقتي تحصيلي است. همچنين بيشترين واريانس توسط بُعد دروغ دربارة تکاليف تحصيلي و کمترين واريانس توسط بُعد تقلب در آزمون در مدل تبيين گرديد. به طور کلي يافته هاي پژوهش حاضر نقش منش هاي اخلاقي و خودفريبي را در تبيين ابعاد بي صداقتي تحصيلي و به خصوص بُعد دروغ درباره تکاليف تحصيلي نشان مي دهند.
پرونده مقاله