متغیرهای متعددی در رابطه بین دانشآموز و مدرسه نقش داشته و آن را تحت تأثیر قرار میدهند. ااین پژوهش با هدف ارائه الگوی پیوند با مدرسه بر اساس سبکهای هویت و جوّ مدرسه با میانجیگری خودکارآمدی تحصیلی صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دوره متوسطه اول شهر کنگا چکیده کامل
متغیرهای متعددی در رابطه بین دانشآموز و مدرسه نقش داشته و آن را تحت تأثیر قرار میدهند. ااین پژوهش با هدف ارائه الگوی پیوند با مدرسه بر اساس سبکهای هویت و جوّ مدرسه با میانجیگری خودکارآمدی تحصیلی صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دوره متوسطه اول شهر کنگاور به تعداد 3600 نفر در سال تحصیلی 1400-1399 بود. به این منظور تعداد 520 نفر از دانشآموزان با روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و پرسشنامههای پیوند با مدرسه رضاییشریف و همکاران (1393)، جومدرسه لی و همکاران (2017)، سبک هویت برزونسکی (1992) و خودکارآمدی تحصیلی جینکس و مورگان (2003) را به صورت الکترونیکی تکمیل کردند. پس از گردآوری داده ها، مدلیابی معادلات ساختاری برای آزمون مدل پیشنهادی و فرضیه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که جومدرسه و سبک هویت با خودکارآمدی تحصیلی و پیوند با مدرسه رابطه معنیدار و مثبت دارد. همچنین سبک هویت و جو مدرسه از طریق خودکارآمدی بر پیوند با مدرسه اثرگذار است. با توجه به برازش مدل تدوین شده، یافتهها نشان میدهد توجه داشتن به متغیرهای سبکهویت، جومدرسه و خودکارآمدی، میتواند به افزایش پیوند با مدرسه در دانشآموزان منجر شود. در جهت بهبود پیوند با مدرسه، توجه به سبکها هویت خودکارآمدی تحصیلی و جو مدرسه ضروری به نظر میرسد.
پرونده مقاله
این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین سبکهای هویت و حمایت اجتماعی ادراک شده با تعهد تحصیلی انجام شد. روش این پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1401-140 چکیده کامل
این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین سبکهای هویت و حمایت اجتماعی ادراک شده با تعهد تحصیلی انجام شد. روش این پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1401-1400 بود. گروه نمونه شامل 300 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از مقیاس تعهد تحصیلی (هیومن- ووگل و راب،2015)، سیاهه سبک های هویتی(برزونسکی،1992)، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده(زیمت و همکاران،1988) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (اون و فرامن، 1988)، برای جمع آوری داده ها استفاده شد. یافته ها نشان دادند که مدل پژوهش با داده های جمع آوری شده برازش مطلوبی دارد. نتایج حاکی از آن بود که سبک های هویت اطلاعاتی و هنجاری به طور مستقیم تعهد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی بالا را پیش بینی می کند درحالی که سبک سردرگم-اجتنابی به طور منفی و مستقیم تعهد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی را پیش بینی می کند ؛ همچنین یافته ها حاکی از آن بود که خودکارآمدی تحصیلی و حمایت اجتماعی ادراک شده از سمت خانواده، دوستان و افراد مهم، به صورت مستقیم و مثبت تعهد تحصیلی را پیش بینی می کنند. همچنین فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه سبک های هویت و حمایت اجتماعی ادراک شده با تعهد تحصیلی مورد تایید قرار گرفت. در مجموع، می توان نتيجه گرفت سبک های هویت و حمایت اجتماعی ادراک شده نقش مهمی را در پيش بينی تعهد تحصیلی ايفا می کنند.
پرونده مقاله