چکیده
هدف پژوهش تبیین اثر تحصیلات والدین بر خودپنداره دانش آموزان مقطع متوسطه با ارزیابی نقش میانجیگر کیفیت رابطه والد- فرزند بود. جامعه آماری دانش آموزان متوسطه سال تحصیلی ۹۷- ۹۶ تهران بودند که با روش نمونه برداری خوشه ای چند مرحله ای 391 دانش آموز (195 دختر و 195 پس چکیده کامل
چکیده
هدف پژوهش تبیین اثر تحصیلات والدین بر خودپنداره دانش آموزان مقطع متوسطه با ارزیابی نقش میانجیگر کیفیت رابطه والد- فرزند بود. جامعه آماری دانش آموزان متوسطه سال تحصیلی ۹۷- ۹۶ تهران بودند که با روش نمونه برداری خوشه ای چند مرحله ای 391 دانش آموز (195 دختر و 195 پسر) با میانگین و انحراف استاندارد سنی 39/16 ± 17/1 حضور داشتند. پرسشنامه پایگاه اقتصادی اجتماعی جنبشی (۱۳۹۵ ) پرسشنامه ارزیابی رابطه والد- فرزند فاین، مورلند و اسچووبل (1983)، پرسشنامه خود پنداره ساراسوت(1957) اجراءشد. برای تحلیل از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر کل ،میزان تحصیلات پدر(05/0> P ،163/0=β) و میزان تحصیلات مادر (05/0> P ،270/0=β) بر خودپنداره فرزندان مثبت و معنادار است .اثر غیر مستقیم میزان تحصیلات پدر(01/0> P ،069/0=β) بر خودپنداره فرزندان مثبت و معنادار است.. همچنین اثر کیفیت رابطه پدر-فرزند(01/0> P ،310/0=β) و کیفیت رابطه مادر- فرزند (01/0> P ،163/0=β) بر خودپنداره فرزندان مثبت ومعنادار است ااثر غیر مستقیم میزان تحصیلات پدر(01/0> P ،069/0=β) بر خلاف اثر غیر مستقیم میزان تحصیلات مادر بر خودپنداره فرزندان مثبت و در سطح 01/0 معنادار است و کیفیت رابطه پدر- فرزند بر خلاف کیفیت رابطه مادر- فرزند اثر میزان تحصیلات بر خودپنداره دانش آموزان را میانجیگری می کند.
پرونده مقاله
با هدف تبيين نقش ميانجي کيفيت رابطه والد- فرزند بين تحصيلات والدين بر خودپنداره 391 دانشآموز (195 دختر و 195 پسر) جامعه آماري دانش آموزان متوسطه شهر تهران با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. نمونه مورد بررسي به پرسشنامه متشکل از پايگاه اقتصادي اجتماعي، چکیده کامل
با هدف تبيين نقش ميانجي کيفيت رابطه والد- فرزند بين تحصيلات والدين بر خودپنداره 391 دانشآموز (195 دختر و 195 پسر) جامعه آماري دانش آموزان متوسطه شهر تهران با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. نمونه مورد بررسي به پرسشنامه متشکل از پايگاه اقتصادي اجتماعي، پرسشنامه ارزيابي رابطه والد- فرزند و پرسشنامه خودپنداره پاسخ دادند. در اين پژوهش از روش مدليابي معادلات ساختاري براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. نتايج نشان داد که اثر کل، ميزان تحصيلات پدر (05/0>p، 163/0=β) و ميزان تحصيلات مادر (05/0>p،270/0=β) بر خودپنداره فرزندان مثبت و معنادار است. اثر غيرمستقيم ميزان تحصيلات پدر (01/0> p، 069/0=β) بر خودپنداره فرزندان مثبت و معنادار است. همچنين اثر کيفيت رابطه پدر-فرزند (01/0> p،310/0=β) و کيفيت رابطه مادر- فرزند (01/0>p، 163/0=β) بر خودپنداره فرزندان مثبت و معنادار است اثر غيرمستقيم ميزان تحصيلات پدر (01/0>p، 069/0=β) برخلاف اثر غيرمستقيم ميزان تحصيلات مادر بر خودپنداره فرزندان مثبت و در سطح 01/0 معنادار است و کيفيت رابطه پدر- فرزند برخلاف کيفيت رابطه مادر- فرزند اثر ميزان تحصيلات بر خودپنداره دانش آموزان را ميانجيگري مي کند.
پرونده مقاله