هدف از پژوهش حاضر تبیین ذهن آگاهی بر اساس تنظیم هیجان و فعالیت سیستم های بازداری- فعال‌سازی رفتاری در دانشجویان بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان درسال تحصیلی ۹۸-۹۷ بود. تعداد ۳۷۳ دانشجو به روش ن چکیده کامل
هدف از پژوهش حاضر تبیین ذهن آگاهی بر اساس تنظیم هیجان و فعالیت سیستم های بازداری- فعال‌سازی رفتاری در دانشجویان بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان درسال تحصیلی ۹۸-۹۷ بود. تعداد ۳۷۳ دانشجو به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه‌های ذهن آگاهی فرایبورگ، سیستم های بازداری- فعال‌سازی رفتاری کارو و وایت و پرسشنامه راهبرد های تنظیم هیجان گروس و جان روی آنان اجرا شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که سیستم بازداری رفتاری بر ذهن آگاهی اثر مستقیم و منفی دارد(0/01>p) . سیستم فعال‌سازی رفتاری بر ذهنآگاهی اثر مستقیم و مثبت دارد(0/01>p). ارزیابی مجدد هیجان بر ذهن آگاهی اثر مستقیم و مثبت دارد (0/01>p). سرکوبی هیجان بر ذهنآگاهی اثر مستقیم و منفی دارد(0/01>p). بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که سیستم بازداری- فعال‌سازی رفتاری و ارزیابی مجدد و سرکوبی هیجان متغیرهای هستند که تعیین‌کننده‌ی سطوح ذهنآگاهی است. مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی با دادهها برخوردار بود.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف «بررسی پدیدارشناسانه عوامل آرامش بخش در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر» انجام گردیده است. روش: این پژوهش در چارچوب روش تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسانه است. بر این اساس 14 دانشجوی دانشگاه شهید باهنر کرمان با روش نمونه گیری داوطلب - هدفمند انتخاب و با آن چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف «بررسی پدیدارشناسانه عوامل آرامش بخش در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر» انجام گردیده است. روش: این پژوهش در چارچوب روش تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسانه است. بر این اساس 14 دانشجوی دانشگاه شهید باهنر کرمان با روش نمونه گیری داوطلب - هدفمند انتخاب و با آنها مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد. تحلیل مصاحبه ها با استفاده از روش کلایزری انجام گرفت. یافته های پژوهش حاکی از آن است که عوامل آرامش بخش را با توجه به تجارب زیسته دانشجویان می توان در چهار مضمون اصلی عوامل میان فردی، عوامل درون فردی، عوامل معنوی و عوامل محیطی با 9 زیرمضمون قرار داد. همچنین عوامل سلب آرامش را نیز می توان در چهار مضمون اصلی کاهش اخلاق شهروندی، افکار مزاحم، احساس طردشدگی و احساس ناامنی با 5 زیرمضمون قرار داد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که خانواده و معنویت بنیادی ترین نقش را در افزایش آرامش بخشی دانشجویان دارند و از طرف دیگر کاهش اخلاق شهروندی و وجود افکار آزار دهنده در ذهن دانشجویان مهم ترین عوامل سلب آرامش محسوب می شوند. هر چند که عوامل دیگر در این دو زمینه نیز دارای اهمیت می باشند.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف «بررسی پدیدارشناسانه عوامل آرامش بخش در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر» انجام گردیده است. این پژوهش در چارچوب روش تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسانه است. بر این اساس 14 دانشجوی دانشگاه شهید باهنر کرمان با روش نمونه گیری داوطلب - هدفمند انتخاب و با آنها مص چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف «بررسی پدیدارشناسانه عوامل آرامش بخش در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر» انجام گردیده است. این پژوهش در چارچوب روش تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسانه است. بر این اساس 14 دانشجوی دانشگاه شهید باهنر کرمان با روش نمونه گیری داوطلب - هدفمند انتخاب و با آنها مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. تحلیل مصاحبه ها با استفاده از روش کلایزری انجام گرفت. یافته-های پژوهش حاکی از آن است که عوامل آرامش بخش را با توجه به تجارب زیسته دانشجویان می توان در چهار مضمون اصلی عوامل میان فردی، عوامل درون فردی، عوامل معنوی و عوامل محیطی با 9 زیرمضمون قرار داد. همچنین عوامل سلب آرامش را نیز می توان در چهار مضمون اصلی کاهش اخلاق شهروندی، افکار مزاحم، احساس طردشدگی و احساس ناامنی با 5 زیرمضمون قرار داد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که خانواده و معنویت بنیادی ترین نقش را در افزایش آرامش بخشی دانشجویان دارند و از طرف دیگر کاهش اخلاق شهروندی و وجود افکار آزار دهنده در ذهن دانشجویان مهم ترین عوامل سلب آرامش محسوب می شوند. هر چند که عوامل دیگر در این دو زمینه نیز دارای اهمیت می باشند.
پرونده مقاله
هدف از پژوهش حاضر تبيين ذهن آگاهي بر اساس تنظيم هيجان و فعاليت نظام هاي بازداري- فعالسازي رفتاري در دانشجويان بود. طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعة آماري اين پژوهش شامل کليه دانشجويان دانشگاه بوعلي سينا همدان درسال تحصيلي 98-97 بود. تعداد 373 دانشجو به روش نمو چکیده کامل
هدف از پژوهش حاضر تبيين ذهن آگاهي بر اساس تنظيم هيجان و فعاليت نظام هاي بازداري- فعالسازي رفتاري در دانشجويان بود. طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعة آماري اين پژوهش شامل کليه دانشجويان دانشگاه بوعلي سينا همدان درسال تحصيلي 98-97 بود. تعداد 373 دانشجو به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و پرسشنامههاي ذهن آگاهي فرايبورگ، نظام هاي بازداري- فعالسازي رفتاري کارو و وايت و پرسشنامه راهبردهاي تنظيم هيجان گروس و جان روي آنان اجرا شد. براي تحليل دادهها از ضريب همبستگي پيرسون و مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج نشان داد که نظام بازداري رفتاري بر ذهن آگاهي اثر مستقيم و منفي دارد (0/01>p). نظام فعالسازي رفتاري بر ذهنآگاهي اثر مستقيم و مثبت دارد (0/01>p). ارزيابي مجدد هيجان بر ذهن آگاهي اثر مستقيم و مثبت دارد (0/01>p). سرکوبي هيجان بر ذهن آگاهي اثر مستقيم و منفي دارد (0/01>p). بر اساس يافته ها مي توان نتيجه گرفت که نظام بازداري- فعالسازي رفتاري و ارزيابي مجدد و سرکوبي هيجان متغيرهاي هستند که تعيينکنندة سطوح ذهن آگاهي است. مدل پيشنهادي از برازش مطلوبي با داده ها برخوردار بود.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف «تعيين پديدارشناختی عوامل آرامش بخش در دانشجويان دانشگاه شهيد باهنر» انجام گرديده است. اين پژوهش در چهارچوب روش تحقيق کيفی و از نوع پديدارشناختی است. بر اين اساس 14 دانشجوی دانشگاه شهيد باهنر کرمان با روش نمونه گيری داوطلب- هدفمند انتخاب و با آنها مصاح چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف «تعيين پديدارشناختی عوامل آرامش بخش در دانشجويان دانشگاه شهيد باهنر» انجام گرديده است. اين پژوهش در چهارچوب روش تحقيق کيفی و از نوع پديدارشناختی است. بر اين اساس 14 دانشجوی دانشگاه شهيد باهنر کرمان با روش نمونه گيری داوطلب- هدفمند انتخاب و با آنها مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام شد. تحليل مصاحبه ها با استفاده از روش کلايزی انجام گرفت. يافته های پژوهش حاکی از آن است که عوامل آرامش بخش را با توجه به تجارب زيسته دانشجويان می توان در چهار مضمون اصلي عوامل ميان فردی، عوامل درون فردی، عوامل معنوی و عوامل محيطی با 9 زيرمضمون قرار داد. همچنين عوامل سلب آرامش را نيز می توان در چهار مضمون اصلي کاهش اخلاق شهروندی، افکار مزاحم، احساس طردشدگی و احساس ناامني با 5 زيرمضمون قرار داد. نتايج پژوهش حاکی از آن است که خانواده و معنويت بنيادی ترين نقش را در افزايش آرامش بخشی دانشجويان دارند و از طرف ديگر کاهش اخلاق شهروندی و وجود افکار آزاردهنده در ذهن دانشجويان مهمترين عوامل سلب آرامش محسوب می شوند. هر چند که عوامل ديگر در اين دو زمينه نيز داراي اهميت می باشند.
پرونده مقاله
