پژوهش حاضر درصدد است به تعیین نقش واسطه ای منبع کنترل در رابطه بین روان بنه های ناسازگار اولیه و اضطراب اجتماعی نوجوانان بپردازد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر شاغل به تحصیل مدارس دولتی و غیردولتی مقطع متوسطه ناحیه 1 شهر رشت در سال تحصیلی 92- 93 بودند. لذ چکیده کامل
پژوهش حاضر درصدد است به تعیین نقش واسطه ای منبع کنترل در رابطه بین روان بنه های ناسازگار اولیه و اضطراب اجتماعی نوجوانان بپردازد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر شاغل به تحصیل مدارس دولتی و غیردولتی مقطع متوسطه ناحیه 1 شهر رشت در سال تحصیلی 92- 93 بودند. لذا نمونه ای به حجم 400 نفر به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، انتخاب شدند و به مقیاس اضطراب اجتماعی برای نوجوانان (SAS-A)، پرسشنامه روان بنه های ناسازگار یانگ و مقیاس منبع کنترل راتر پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی واسطه ای به روش بارون و کنی تحلیل شدند. تحلیل های همبستگی پیرسون نشانگر رابطه مثبت و معنی دار بین روان بنه حوزه بریدگی و طرد، حوزه خودگردانی- عملکرد مختل، حوزه محدودیتهای مختل، حوزه دیگر جهت مندی، حوزه بازداری و اضطراب اجتماعی به ترتیب با مقادیر 60/0، 55/0، 39/0، 54/0، 50/0 بود. همچنین یافته ها نشان داد در این رابطه منبع کنترل قادر به تعدیل رابطه اضطراب اجتماعی و روان بنه های ناسازگار اولیه (در هیچیک از حوزه ها) نیست.
پرونده مقاله
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانگری گروهی برافزایش خود- تنظیمی و سازگاری اجتماعی نوجوانان است. بدین منظور 24 نفر از دانش آموزان 14 تا 18 ساله دبیرستانی مراجعهکننده به مرکز مشاورۀ شهرستان قدس، که پس از پاسخدهی به سیاهۀ سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و پرسشنامه خود-تن چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانگری گروهی برافزایش خود- تنظیمی و سازگاری اجتماعی نوجوانان است. بدین منظور 24 نفر از دانش آموزان 14 تا 18 ساله دبیرستانی مراجعهکننده به مرکز مشاورۀ شهرستان قدس، که پس از پاسخدهی به سیاهۀ سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و پرسشنامه خود-تنظیمی میلر و براون، دارای پایینترین نمرات بودند، بهعنوان نمونه انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای در معرض متغیر مستقل یعنی واقعیت درمانگری گروهی قرار گرفت و در مقابل افراد گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. برای تحلیل یافتهها از روش تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. یافتهها نشان داد که تفاوت معنیداری در اکثر متغیرها میانگین های دو گروه وجود دارد. نتایج پژوهش بیانگر این موضوع بود که واقعیت درمانگری گروهی میتواند بهعنوان یک روش آموزشی و درمانی در افزایش سازگاری اجتماعی و خود- تنظیمی در نوجوانان اثرگذار باشد.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش واسطه ای تاب آوری در رابطة بین قالب های ارتباطی خانواده (شامل ابعاد جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی) و خودنظم جویی انگیزشی (شامل ابعاد خودتقویتی، افزایش علاقه، مهار محیط، گفت و گوی درونی تسلطی و گفت و گوی درونی عملکردی) انجام شد. شرک چکیده کامل
پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش واسطه ای تاب آوری در رابطة بین قالب های ارتباطی خانواده (شامل ابعاد جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی) و خودنظم جویی انگیزشی (شامل ابعاد خودتقویتی، افزایش علاقه، مهار محیط، گفت و گوی درونی تسلطی و گفت و گوی درونی عملکردی) انجام شد. شرکت کنندگان پژوهش 275 نفر (092 پسر و 282 دختر) از دانش آموزان سال دوم دوره دبیرستان شهر شیراز بودند که به شیوة تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور بررسی نقش واسطه ای تاب آوری از الگوی معادلات ساختاری توسط نرم افزار ایموس استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو بعد جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی می توانند خود تنظیمی انگیزشی را به صورت مثبت و معنادار پیش بینی کنند که در این میان نقش جهت گیری گفت و شنود به مراتب بیش از جهت گیری همنوایی است. جهت گیری همنوایی به صورت مستقیم خود تنظیمی انگیزشی را پیش بینی می کند، حال آنکه تأثیر جهت گیری گفت و شنود بر خود تنظیمی انگیزشی به صورت غیر مستقیم و با واسطه تاب آوری است.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر باهدف شناسایی نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه میان اضطراب مرگ و سلامت عمومی صورت پذیرفت. روش پژوهش توصیفی و در چارچوب طرح همبستگی تحلیل مسیر بود. جامعة موردمطالعه شامل کلیه نوجوانان عراقی(18-16) ساکن در کمپ آوارگان جنگ با داعش (کمپ دیبگه ، واقع در اربیل عراق چکیده کامل
پژوهش حاضر باهدف شناسایی نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه میان اضطراب مرگ و سلامت عمومی صورت پذیرفت. روش پژوهش توصیفی و در چارچوب طرح همبستگی تحلیل مسیر بود. جامعة موردمطالعه شامل کلیه نوجوانان عراقی(18-16) ساکن در کمپ آوارگان جنگ با داعش (کمپ دیبگه ، واقع در اربیل عراق) در سال 1396 بود (520=N). نمونه موردمطالعه 219 نفر از نوجوانان (16-18) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده برگزیده شدند و به مقیاس اضطراب مرگ (تمپلر، 1970)، پرسشنامه سلامت عمومی(28-GHQ)(گلدبرگ وهیلر، 1979) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (1979 – 1991)، پاسخ گفتند. داده ها در طرح همبستگی تحلیل مسیر پردازش گردید. یافته ها معناداری رابطه معکوس اضطراب مرگ و تاب آوری را تائید نموده و نشانگر برازش مطلوب نقش واسطه ای تاب آوری در الگوی ارتباطی میان اضطراب مرگ و سلامت عمومی آنها بود. با توجه به یافته ها میتوان به واسطه تاب آوری اضطراب مرگ نوجوانان متأثر از جنگ را کاهش داده و در بهبود سلامت عمومی آنان اقدام نمود.
پرونده مقاله
هدف پژوهش حاضر تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نوجوانان ایرانی مبتلابه بیماری‌های قلبی مادرزادی بود. شرکت‌کنندگان 180 نفر نوجوانان 13 تا 18 سال مبتلابه بیماری های قلبی مادرزادی و والدین آنها که مراجعهکننده به بیمارستان تخصصی قلب شهید رجای چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نوجوانان ایرانی مبتلابه بیماری‌های قلبی مادرزادی بود. شرکت‌کنندگان 180 نفر نوجوانان 13 تا 18 سال مبتلابه بیماری های قلبی مادرزادی و والدین آنها که مراجعهکننده به بیمارستان تخصصی قلب شهید رجایی بودند. ابزار پژوهش پرسشنامههای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (PedsQL™) و کیفیت زندگی نسخه عمومی (PedsQL™) و بخش اضطراب فراگیر پرسشنامه CSI-4 استفاده شدند. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های تحلیل عاملی اکتشافی، آلفا کرونباخ و همبستگی پیرسون برای بررسی روایی و اعتبار پرسشنامه استفاده شد. یافتههای تحلیل عاملی اکتشافی حاکی از 7 عامل در پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت گزارش نوجوان و پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت گزارش پروکسی بود.. پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نسخه نوجوان و پروکسی از روایی و اعتبار قابل قبولی در جامعه ایرانی برخوردار است و میتواند در ارزیابی کیفیت زندگی آنها مورداستفاده قرار گیرد.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف تدوين و ارزيابي اثربخشي بسته توانبخشي شناختي بر کاهش آسيب‌‌هاي شناختي نوجوانان فعال در فضاي مجازي انجام شد. روش پژوهش آميخته اکتشافي (کيفي- کمّي) بود. بدين منظور با استفاده از تحليل مضمون مقالات و مصاحبه‌هاي انجام‌شده با متخصصان و نوجوانان فعال در فضاي چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف تدوين و ارزيابي اثربخشي بسته توانبخشي شناختي بر کاهش آسيب‌‌هاي شناختي نوجوانان فعال در فضاي مجازي انجام شد. روش پژوهش آميخته اکتشافي (کيفي- کمّي) بود. بدين منظور با استفاده از تحليل مضمون مقالات و مصاحبه‌هاي انجام‌شده با متخصصان و نوجوانان فعال در فضاي مجازي، آسيب‌‌ها شناسايي شدند. بر اساس آسيب‌‌هاي شناختي شناسايي‌شده، بسته توانبخشي در 4 حوزه (توجه، پردازش اطلاعات، تفکر و شناخت اجتماعي) براي کاهش آسيب‌‌هاي شناختي نوجوانان در فضاي مجازي تدوين شد. براي سنجش اثربخشي بسته تدوين‌شده، از روش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه کنترل استفاده شد. 40 نفر از دختران فعال در فضاي مجازي شهر اراک که توسط ابزارهاي شناختي پژوهش، غربالگري شده بودند با روش هدف‌مند انتخاب شدند و به صورت تصادفي 20 نفر در گروه آزمايش و 20 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. نتايج تحليل واريانس مختلط نشان داد اجراي بسته تدوين‌شده باعث بهبود عملکرد گروه آزمايش در توجه، پردازش اطلاعات، تفکر و شناخت اجتماعي شده است (001/0 >p). با توجه به آنچه گفته شد مي‌‌توان نتيجه گرفت، بسته تدوين‌شده توانبخشي شناختي براي بهبود آسيب‌‌هاي شناختي نوجوانان آسيب‌‌ديده در فضاي مجازي مؤثر است.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش خودحمایتی بر مهارت‌‌های ارتباطی نوجوانان مبتلا به سرطان با عارضه ریزش مو انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی تک آزمودنی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو هفته و یک ماهه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی نوجوانان 15-12 چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش خودحمایتی بر مهارت‌‌های ارتباطی نوجوانان مبتلا به سرطان با عارضه ریزش مو انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی تک آزمودنی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو هفته و یک ماهه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی نوجوانان 15-12 سال مبتلا به ریزش موی ناشی از شیمی‌درمانی/ رادیوتراپی شهر تهران در سال 1400 تشکیل دادند و گروه نمونه شامل 4 نوجوان مبتلا به ریزش موی ناشی از شیمی‌درمانی/ رادیوتراپی بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس و با در نظر گرفتن ملاک‌های ورود، انتخاب شدند. برنامه مداخله آموزش خودحمایتی طی 5 جلسه اجرا شد و افراد نمونه در دو مرحله خط پایه A)) و مرحله آزمایشی B)) به پرسشنامه مهارت‌‌های ارتباطی (عطارها، 1386) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شد و نتایج آزمون t نشان داد که آموزش خودحمایتی اثر ماندگاری بر ارتباط مؤثر و مؤلفه‌های آنها برای نوجوانان مبتلا به ریزش موی ناشی از شیمی‌درمانی/ رادیوتراپی دارد. از این رو میتوان نتیجه گرفت که آموزش خودحمایتی به دلیل آموزش خودآگاهی، مهارت‌‌های ارتباطی و رهبری میتواند منجر به ارتقای ارتباط مؤثر نوجوانان مبتلا به ریزش موی ناشی از شیمی‌درمانی/ رادیوتراپی شود.
پرونده مقاله
